Durf Denken

Door te leven in een andere wereld, zijn er soms momenten van mijmering... Nadenken over verschillen, gelijkenissen, goede en slechte kanten kan bijzonder boeiend zijn.

De extremen in India zijn duidelijk: wij leven in een ‘chique wijk’, het Aziatisch Google hoofdkwartier achter de hoek, maar we kijken uit op een sloppenwijk waar de mensen in blauwe zelf gefabriceerde tenten leven. Enerzijds heeft elke ‘middle class family’ een auto en driver, anderzijds staan er aan zowat elk verkeerslicht meerdere mensen, vaak met handicap, om geld te smeken. Verder zijn er nog de power cuts, rechtstreeks gevolg van het electriciteitsnetwerk dat bestaat uit tientallen kabels die kriskras door elkaar op 3 meter boven de grond hangen, van paal tot paal of van boom tot boom. Overal staan Indiers te pissen op straat, maar als ik An een kus geef in het openbaar kijken ze allemaal verbaasd, zelfs een beetje geschokt, in onze richting

Ik kan oneindig doorgaan met het opsommen van dergelijke situaties, maar ga het houden bij 1 gevoel dat overheerst: we kunnen bijzonder gelukkig zijn in een land te leven als Belgie. De meeste dingen daar zijn goed geregeld, armoede bestaat, maar in beperkte mate en er is ruimte voor zoveel creativiteit en zelfontplooiing.  Hyderabad mag dan wel het Silicion Valley zijn van India waar je hoofdkwartieren vindt van Google, Microsoft, Facebook, Dell, Amazon, ... – een inspirerende sfeer van innovatie hangt hier niet in de lucht. De mensen doen wat hen gevraagd wordt, maar zelf het heft in handen nemen - of zelfs maar hopen om met “The next big idea” te komen - is er hier niet bij. Verder dan 1 of 2 jaar in de toekomst denken heb ik hier nog niemand weten doen.

India kan inderdaad een economische supermacht worden, maar de slogan van de UGent zou dan misschien eerst de leuze moeten worden van het hele land: “Durf Denken”.